Verena Enderlin

Während d' Verena kurz weg isch git de Heiri, de Sohn vo de Peregrina de Unterricht, weil er mol im Kloster gsi isch un helfe ka
S' Spiel wo er inszeniert führt zum Striit mit em Pantle
De Josef äußeret sich sehr abfällig über de behindrete Pantle, er hät nüt für en übrig
D' Gmeind isch uuf em Heiweg vo de Chille
D' Gmeind isch uuf em Heiweg vo de Chille
D' Verena un de Josef sprechet sich us, er sieht kein Weg um us dere Sach mit de Räuber usezcho
Er will zruck in d' Chille um siin Uuftrag z' erfülle, d' Verena hrinderet en dra
De Amtmann sägt de Enderlins, dass sie gförderet werde, wenn sie iis Banat uswandere
De Pantle isch immer no wüetig uuf de Josef und Verena und de Lenz nutzt des us
De Lenz hetzt de Pantle uuf und meint er dürft sich des it gfalle lo
Un denn schlat er em Pantle vor de Enderlis doch en "Streich" z' spiele un zeigt em wie
D' Familie stoht ohni alles un schockiert vor ihrem abbrennte Hus, d' Peregrina sägt ene, dass de Pantle 's gsii isch
D' Enderlis brechtet, jetz wo sie üt meh händ, uuf ins Banat
D' Verena trifft, im Uufbruch ins Banat, noch uuf de Pantle un verzeiht em d' Brandstiftig
Vor de Oberen Mühli isch alles fürd Gant uufbaut, de Müller muss alles verkaufe um d' Schulde z' decke
S' Volk macht sich interessiert übers Hab un Guet vo de Müllerfamilie her
D' Mülleri un Chind schauet Hilflos zue
Es isch im Johr 1766 un de Summer war nass un d' Frucht isch verregnet, de Hunger isch überall
De Amtmann eröffnet d' Gant
Er will zerscht d' lebendige un d' bewegliche Habe vom Müller versteigere
Er will zerscht d' lebendige un d' bewegliche Habe vom Müller versteigere
D' Peregrina ersteigeret s' Häli, s' Lämmli vom Müllerstöchterli damit's it de Gant zum Opfer fallt
De Esel wird aapriese un versteigeret
D' Müllerin un ihri Chind klaget ihr Leid de Verena, sie versuecht z' tröste aber ihre gohts selber au schlecht
D' Müllerin isch verzwiiflet, sie will it ins Banat uswandere aber ihr Maa sieht da drin s' großi Glück
D' Gant isch z' End, alles isch verkauft
D' Verena isch bii ihrer Verwandschaft in Murg aacho, sie isch müed un hungrig un weiß nümmi wa sie mache söll, d' Not isch zu groß
De Fährmaa un sin Sohn komme vo de Arbet heim
D' Manne sin hungrig un s' Esse wird brocht
Am Tisch kommt s' Gpröch uuf d' Banat un d' Barbara sägt, dass sie au uswandre will, ihrem Verlobte noch
De Vatter isch wütend un absolut degege, dass d' Barbara uswandret
Verena hät zu ihrer Freud vo de Fährmannsfamilie z' Esse gschenkt kriegt. Sie trifft uuf em Heiweg de Oheim, un bittet den um en neue Kredit
Verena hät zu ihrer Freud vo de Fährmannsfamilie z' Esse gschenkt kriegt. Sie trifft uuf em Heiweg de Oheim, un bittet den um en neue Kredit
De Oheim zerreisst zwar die alte Schuldschii will ihr aber nüt meh gäh un au nüt meh mit ihre z' tue ha
De Oheim sägt de Verena, dass ihr Maa uf de schiefe Bahn isch un sie sich vorseh söll... da riitet de Müller betrunke vorbii, siini Schulde sin alli zahlt un er isch glücklich
De Oheim sägt de Verena, dass ihr Maa uf de schiefe Bahn isch un sie sich vorseh söll... da riitet de Müller betrunke vorbii, siini Schulde sin alli zahlt un er isch glücklich
D' Verena trifft am Wegkreuz uuf de pestkranke sterbende Preuß, der us de Verbannung zruckkehrt isch
Sie hilft em so guets goht un er nümmt ihre s' Verspreche ab, dass sie en verbrennt, wenn er tot isch
Wie sie däheim aakommt warte ihri Buebe hungrig uuf sie, aber sie mue alles, au s' Esse verbrenne, weil sie dem pestkranke Preuß gholfe hät
D' Buebe verzellet em Vatter, dass d' Muetter bim heichoo ganz komisch gsi wär
Verena isch verzwiiflet, weil sie alles hat verbrenne muesse, d' Cind sin am hüüle und sie beschließt au uszwandre... de Josef isch dagege!
D' Peregrina kommt dezue un beruhigt d' Verna un de Josef. Sie hät öbbi s' Esse mitbrocht
De Heiri ihre Sohn hät e Meerschweinli mitbroocht, die Buebe, die endlich mol wieder satt sin, ganget mit em spiele
De Josef will goh, aber d' Peregrina haltet en uuf
D' Verena verzellt em Josef, dass de Oheim ihne d' Schullde erloh hät, aber au dass er d' Verwandschaft uufkündigt hätti
D' Peregrina bittet d' Verena, dass sie de Heiri bii sich uufnimmt un sägt ihr, dass sie au dafür zahlt
D ' Verana spielt mit ihrem jüngste Chind
D' Peregrina macht sich wieder uuf de Weg un schlagt de Verena no vor doch d' Chind vo de Nachbare z' unterrichte
D' Peregrina macht sich wieder uuf de Weg un schlagt de Verena no vor doch d' Chind vo de Nachbare z' unterrichte
D' Räuber händ sich versammlet un wartet uuf de Josef
De Lenz, de Aaführer vo de Räuber lästeret über die dumme Lüt, wo sich vo ihne so eifach usnehme lasset
Er betet zum heilige Hubertus, dass d' Lüt au wiiterhin so dumm bliibet
Denn nümmt er sich de Josef vor un droht em, dass er fällig isch, wenn er it d' Monstranz us de Chille stiehlt
Denn nümmt er sich de Josef vor un droht em, dass er fällig isch, wenn er it d' Monstranz us de Chille stiehlt
D' Verena git Unterricht für d' Chind us de Nachbarschaft
De Pantle macht de Verena Sorge, weil de behindrete Bueb sich gege alles wehrt
Verena Enderlin Ende